نماینده - در خاطرات دکتر حسن روحانی می خوانیم : پس از سخنرانی های قم و تهران ، یک روز آقای فاکر از قم تلفن کرد و گفت می خواهد من را ببیند و لذا قراری با هم گذاشتیم و ایشان چند روز بعد به خانه ما آمد و پس از صحبت های معمول ، موضوع گفت و گو را به سخنرانی های من کشاند و گفت : در جلسات سخنرانی شما در مسجد امام قم شرکت داشتم و نوار سخنرانی های شما در اصفهان را هم گوش داده ام و لذا با سبک سخنرانی های شما آشنا هستم . شما در سخنرانی های خود لبه تیز حمله خود را صرفا متوجه رژیم کرده اید ، در حالی که بخشی از حملات باید علیه گروه های چپ و التقاط باشد . چرا علیه مارکسیست ها و مجاهدین خلق چیزی نمی گوئید ؟ بعد ماجراهایی از دوره زندان و رفتار چپی ها و مجاهدین با مذهبیون را تعریف کرد و از آزار و اذیت آنان نسبت به مذهبی ها مواردی را بیان نمود. ناراحتی آقای فاکر را من به خوبی لمس می کردم ، زیرا من خودم در دوره دانشگاه و در دوران خدمت وظیفه عمومی که پیشتر به آن ها اشاره کردم ، با چپی ها و مجاهدین برخورد داشتم و می دانستم که چقدر نسبت به مذهبی ها بد لحن و بدرفتار هستند ...
بنده با آقای فاکر خیلی بحث کردم و به ایشان گفتم : من می دانم شما چه احساسی دارید ، چون نمونه هایی از این موارد را خود من در برخورد با مارکسیست ها دیده و لمس کرده ام ، اما در شرایط فعلی نباید نیروی خود را صرف پرداختن به مسئله چپی ها کنیم ، بلکه باید از کنار آنها بگذریم و استثنائا و در صورت ضرورت به آنها اشاره ای کنیم . ما باید از مبانی اسلام به خوبی دفاع نمائیم و به صورت زیربنایی مبنای تفکر آن ها را مورد هجمه قرار دهیم ، نه این که در سخنرانی ها به صراحت به آنها حمله کنیم ؛ چرا که با این کار ، رژیم سوء استفاده خواهد کرد . باید از توان خود برای مبارزه با رژیم استفاده کنیم و مسئله اصلی را مبارزه با رژیم بدانیم . گفت و گوی من با آقای فاکر یکی دو ساعت طول کشید ، ولی علی الظاهر ایشان قانع نشد و استدلال من را نپذیرفت...
رک خاطرات دکتر حسن روحانی ؛ انقلاب اسلامی (۱۳۵۷-۱۳۴۱) صفحه ۳۷۷ و ۳۷۸
